Λέσχη Ανάγνωσης Βιβλιοθήκης Αετοπουλείου, Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
 |
Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο |
ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΑΕΤΟΠΟΥΛΕΙΟΥ
Για τον Νοέμβριο επιλέξαμε να διαβάσουμε: |
«H συνέντευξη» του Παύλου Μεθενίτη |
(εκδόσεις: Καστανιώτη) |
|
επόμενη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης, |
την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010, ώρα 18:30 |
στο Βιβλιοπωλείο «Μικρός Κοραής» |
|
(Παπάγου 7 & Αριστοφάνους, τηλ. 210 6890 321) |
|
Μαζί μας ο συγγραφέας Παύλος Μεθενίτης |
Βιογραφικό Σημείωμα
Ο Παύλος Μεθενίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Είναι δημοσιογράφος – έχει συνεργαστεί με περιοδικά, εφημερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς ως σχολιογράφος, ελεύθερος ρεπόρτερ, κινηματογραφικός συντάκτης, ερευνητής, σεναριογράφος και σταυρολεξοποιός.
Πριν αποφασίσει να βιοποριστεί ως γραφιάς, εργάστηκε σε ναυτιλιακό πρακτορείο, βιβλιοδετείο, σουβλατζίδικο, εκδοτικό οίκο, κατάστημα ενδυμάτων, συνεργείο καθαρισμού, εταιρεία κούριερ και τράπεζα. Μετά θυμήθηκε πως έγραφε καλές εκθέσεις στο Δημοτικό. Είναι παντρεμένος με την Ευάννα Βενάρδου κι έχει ένα γιο, ο οποίος τον διδάσκει πώς να είναι πατέρας.
Βιβλιογραφία
Η μαμά, 2008
Αμανίτα Μουσκάρια, 2007
Ο ʼλλος, 2005
Συνεντεύξεις
Παύλος Μεθενίτης – Ζωή σαν σινεμά, Athens Voice, 26 Μαΐου 2010
Κριτική
Το χρονικό των προαναγγελθέντων θανάτων θα μπορούσε να είναι ο υπότιτλος αυτού του πεζογραφήματος, που κινείται μεταξύ δραματικού μονολόγου και αφηγηματικής δεξιοτεχνίας. Στο τέταρτο μυθιστόρημά του ο δημοσιογράφος Παύλος Μεθενίτης, που γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα, είναι πλέον κάτοχος των εκφραστικών του μέσων, γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά το νυστέρι της ειρωνείας, τολμάει ν’ αυτοσαρκάζεται, να ελαφρώνει με χιουμοριστικές πινελιές το ερεβώδες τοπίο της υπαρξιακής αναζήτησης του ήρωά του, που ξυπνώντας από το κώμα, στο οποίο είχε βυθιστεί εξαιτίας ενός αυτοκινητικού ατυχήματος, ανακαλύπτει ότι έχει το ανεπιθύμητο χάρισμα να προλέγει επακριβώς την ημερομηνία θανάτου όλων των συνανθρώπων του -ανεξαιρέτως-, φτάνει να τους κοιτάξει για λίγο κατευθείαν μέσα στα μάτια. Μόνο για τον εαυτό του δεν γνωρίζει. Στην αρχή, το κρύβει. Μετά, του ξεφεύγει στη δουλειά του, προκειμένου να αποτρέψει τον προϊστάμενό του από το να υπογράψει ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής με μια υγιέστατη γυναίκα, που σε δύο μήνες πέφτει κάτω και πεθαίνει. Ο αχάριστος προϊστάμενός του, όχι μόνο δεν βλέπει με καλό μάτι το απρόβλεπτο αυτό, αλλά επικερδές ταλέντο του, αλλά τον καρφώνει κάποια στιγμή σε μια δημοσιογράφο, που μετατρέπει τη ζωή του σε Κόλαση. Ο ήρωας περνάει διάφορες μυθιστορηματικές καταστάσεις μέχρι να… Όμως όχι, δεν θα σας προδώσω τη συνέχεια. Ο συγγραφέας ξέρει να δομεί το παραλήρημα του ομιλούντος προσώπου με την τεχνική του ελεύθερου συνειρμού, αλλά και με μαθηματικώς υπολογισμένες αντιστίξεις χιούμορ, αυτοσαρκασμού, ειρωνείας και λογοτεχνικών ή καλλιτεχνικών παραπομπών. Επιλέγει να παραθέσει απροκάλυπτες τις επιρροές που δέχτηκε στη συγγραφή αυτού του πονήματος, στήνοντας έτσι ένα μεταμοντέρνο κολάζ με εμφανείς τις «ραφές», τις διαχωριστικές γραμμές και τα περιγράμματα. Κι εκεί που λες ότι κινδυνεύει να πέσει στην παγίδα της μονοτονίας, αυτές οι αφηγηματικές υπερβάσεις -ή «παραβάσεις», αν προτιμάτε- κεντρίζουν και ανανεώνουν το ενδιαφέρον του αναγνώστη, μέχρι το επόμενο θεατρικό εφέ, που δανείζεται ο λογοτέχνης από πάγια μοτίβα του αστυνομικού μυθιστορήματος, του πολιτικού θρίλερ, ή ακόμα και από αναγνώσματα τύπου επιστημονικής φαντασίας (όπως τα λίαν ενδιαφέροντα έργα του «θεότρελου, ιδιοφυή, ιδεοληπτικού, σκοτεινού, μεγαλειώδη» Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ – σελ. 103). Η διαρκής αγωνία τού συγγραφέα για την εξασφάλιση της ομαλής αφηγηματικής ροής αποτυπώνεται στις αναπάντητες ερωτήσεις και υποδείξεις που απευθύνει στην «αόρατη» δημοσιογράφο για το μοντάζ της υποτιθέμενης συνέντευξης. Αυτός ο μονόλογος θα μπορούσε -με ελάχιστες παρεμβάσεις από έναν έμπειρο δραματουργό- να μεταφερθεί στη σκηνή με επιτυχία. Παρόμοιες διασκευές έχουν κερδίσει κοινό και κριτικούς.
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα
http://www.enet.gr/