«Χέρι χέρι στα ίδια θρανία», ρεπορτάζ της ”Εφημερίδας των Συντακτών” από το 3ο Γενικό Λύκειο Χαλανδρίου

«Δεν πειράζει που δεν κάναμε μια ώρα Αρχαία, αυτό ήταν το καλύτερο μάθημα», ακούμε από την Κατερίνα Μιχαλοπούλου, φιλόλογο του 3ου Λυκείου Χαλανδρίου, να λέει για την επίσκεψη προσφύγων-μαθητών στην τάξη της στο πλαίσιο της καμπάνιας «Πιάσε το Χέρι Μου».

Οι 16 ασυνόδευτοι ανήλικοι από διάφορες χώρες της Ασίας και της Αφρικής, που φιλοξενούνται στον ξενώνα του Συλλόγου Μερίμνης Ανηλίκων στα Εξάρχεια και φοιτούν κυρίως στο διαπολιτισμικό Γυμνάσιο-Λύκειο του Ελληνικού, μετά το σπάσιμο του πάγου μίλησαν στους μαθητές για την εμπειρία τους στην Ελλάδα και τις σκέψεις τους για το μέλλον, δείχνοντας πως η συνύπαρξη στη σχολική μονάδα μπορεί να βοηθήσει στον σεβασμό στο διαφορετικό.

Κάποια στιγμή, ο 13χρονος Χ. από τη Συρία (ευγενική παράκληση των συνοδών τους ήταν να μην αναφέρουμε τα πραγματικά ονόματα των παιδιών) δέχθηκε παρατήρηση από τη συνοδό του, γιατί φορούσε ακουστικά.

«Την ίδια παρατήρηση κάνουμε κι εμείς εδώ συνέχεια», μας είπε η κ. Μιχαλοπούλου με την τάξη να ξεσπά σε γέλια.

Πάω κοντά, είναι και «φάτσα» ο πιτσιρικάς, του συστήνομαι και βάζω ένα ακουστικό. Ακούω όχι κάτι ανατολίτικο, όπως περίμενα, αλλά άγνωστη σε μένα αμερικάνικη ποπ. Justin Bieber με πληροφορούν.

Ξέρω το όνομα όπως και ότι έχουν μανία μαζί του οι έφηβοι σε όλο τον πλανήτη.

Λίγο μετά όμως παγώνω, γιατί ο πιτσιρικάς μου λέει ότι έφυγε από την Αλ Ράκα, γνωστή και ως πρωτεύουσα των τζιχαντιστών… Χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του σώματος, μου δείχνει δύο πολυβόλα. «Σας αρέσει το σχολείο;» ρωτάει μία μαθήτρια, με τους φιλοξενούμενους να απαντάνε «όχι, γιατί ξυπνάμε πολύ πρωί» και τους Ελληνες μαθητές που νιώθουν παρόμοια συναισθήματα να αρχίζουν πάλι να γελάνε.

Μετά τη συζήτηση που κράτησε δύο διδακτικές ώρες, τα παιδιά συνεννοούνται καλύτερα στη διεθνή γλώσσα των σπορ, παίζοντας ποδόσφαιρο και βόλεϊ σε μεικτές ομάδες. Τον αγώνα ποδοσφαίρου σφύριξε ο διευθυντής του σχολείου, Νίκος Φλωράκης. «Ηταν μια καινούργια εμπειρία για το σχολείο και τους μαθητές μας. Νομίζω άρεσε πολύ και στα προσφυγόπουλα. Πρέπει να γίνονται τέτοιες επισκέψεις», μας είπε μετά το ματς.

Στο τέλος, όλοι μαζί έφαγαν από το μπουφέ που είχε στηθεί για την περίσταση, χόρεψαν και έφτιαξαν ένα πανό φιλίας και αλληλεγγύης.
 

Φωτ.: ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΙΝΔΡΙΛΗΣ / ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
 
Ο Μ. χόρεψε υπέροχο ζεϊμπέκικο. «Να πεις ότι είμαι από την Ερυθραία της Αφρικής και όχι τη Νέα Ερυθραία όπως με πειράζουν οι φίλοι μου», ξεκινάει και μου λέει ότι στην Ελλάδα του αρέσουν τα πάντα και έμαθε να χορεύει μόνος του.

«Τα παιδιά του ξενώνα επιδιώκουν να έχουν επαφή με τους συνομηλίκους τους, αισθάνονται αποδεκτοί και ισότιμοι. Η συγκεκριμένη δράση βρήκε πολύ θετική ανταπόκριση», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Φώτης Παρθενίδης, συντονιστής κοινωνικής υπηρεσίας του Συλλόγου Μερίμνης Ανηλίκων.

Συντάκτης: Μιχαήλ Άγγελος Κωνσταντόπουλος